Луѓето кои ги запознаваат своите партнери на апликации за состаноци, често имаат посилни долгорочни цели во врската и се посветени на партнерот, покажа новото истражување.
Анализирајќи ги податоците од истражувањето од 2018 година, истражувачите од швајцарскиот универзитет во Geneенева (УНИГЕ) проучиле примерок од 3.235 возрасни лица во Швајцарија, кои биле во врска и го запознале својот партнер во текот на изминатите 10 години.

Истражувањето открило дека паровите кои се запознале преку апликации за запознавање се помотивирани да живеат заедно отколку другите.
„Истражувањата не покажуваат дали крајната намера на овие парови е да живеат заедно подолго или пократок период, но со оглед на тоа што бракот сè уште е институција во Швајцарија, повеќето парови гледаат на заедничкиот живот пред бракот како форма на зависност“, вели Џина Потарка бработена во Институтот за демографија и социоекономија на Универзитетот во Женева.

Жените кои ги запознале своите партнери на овој начин, исто така, споменале дека сакаат и планираат да имаат дете во блиска иднина, велат истражувачите, истакнувајќи дека овој случај е почест кај луѓето кои се запознале преку апликации отколку на кој било друг начин.
Истражувачите откриле дека овие парови се исто толку задоволни од квалитетот на врската и квалитетот на нивниот живот, како и оние кои се запознале во други околности.

Апликациите и социјалните мрежи исто така можат да ги олеснат далечинските врски, бидејќи корисниците можат многу лесно да се поврзат со корисници кои се далеку.
„Знаејќи дека користењето на апликациите веројатно станало уште попопуларно за време на периодот на пандемија и социјалното дистанцирање, податоците ни кажуваат дека ефектот на технологијата не е толку лош за луѓето, како што претходно се сметаше“, велат истражувачите. Ова истражување е уште еден доказ дека технологијата не мора да биде лоша.

Наспроти популарното верување дека апликациите и социјалните мрежи за запознавање ги охрабруваат самите средби, додека ја занемаруваат емоционалната страна, истражувањата покажаа дека посветеноста и приврзаноста се подеднакво важни како и самиот чин на излегување.